۵/۰۸/۱۳۹۴

اوتامای

آدما مثل کلمات می مونن, رنگای مختلف, کوتاه بلند, با دست خط های مختلف, بزرگ کوچیک, بعضیا ذاتا مهم تر از بقیه اند, بعضیا ازشون زیاده, مثل "و" و "یا". یا مثلا بعضیا ذاتا تلخ اند , یه سری تخیلی اند , بعضیا با توجه به جایگاهشون معنی میشن, بعضیام فهمیده نمیشن, یا قدیمی اند, یا مال آینده اند, یا مال یه منطقه دیگه, بعضیا با هم یکی اند ولی دست خطاشون فرق داره, یا به دو تا زبون مختلف یه معنی رو میدن, اومدن و رفتنشون هم باحاله, یکی از یه گوشه صفحه پاره می شه, یکی آب می ریزه روش, یکی هم پاک می شه, یا پاک می کننش !  دنیا یه برگ کاغذه, از دفتری که کسی جلدشو ندیده, کاش بشه یه حرف تازه شد سر خط, یا یه تیتر درشت بالای همه ...

هیچ نظری موجود نیست: